Lievevrouwebedstro

Wandeling Middeleeuwse Planten - In prechristelijke tijden heette dit kruid waarschijnlijk ‘walstro’ en was het verbonden aan Freya, de Germaanse godin van geboorte, vruchtbaarheid en liefde. Freya was de beschermster van zuigelingen en daarom werd dit plantje vaak bij kinderen in de wieg gelegd. Het ruikt bovendien erg lekker. Middeleeuwse missionarissen wilden dit plantje van zijn heidense associaties ontdoen en doopten het kruid ‘Lievevrouwebedstro’, naar Maria, die kinderen voortaan voor kwaad zou behoeden. Maria zou zelf als kind in een bedje van lievevrouwebedstro hebben geslapen. Later zou ze het kruid bij Jezus in de kribbe hebben gelegd, en toen was het spontaan gaan bloeien. In de Middeleeuwen legden ook volwassenen dit kruid in hun bed, voor de aangename geur en tegen ziek worden. Lievevrouwebedstro was namelijk in staat om de kwalijke ‘geuren’ te verdrijven die ziektes overbrachten. De geur van dit kruid was zo effectief, dat men bij een uitbraak van de pest een bosje lievevrouwebedstro naast de deur hing.