Zachte acanthus

Een opvallende vaste plant: uit een rozet van glanzend blauwgroen blad stijgen de stijf opgaande bloemstengels op. Ze dragen wit met paarse bloemen met puntige schutbladen. Na de bloei veranderen de bloemen in decoratieve, eironde vruchten die donker opdrogen. Acanthus mollis wordt vaak als tuinplant gebruikt. In onder meer Australië en Nieuw-Zeeland wordt de plant als potentieel invasieve soort gezien. In de klassieke Griekse en Romeinse architectuur en ook later in de Renaissance, Barok en het Classicisme is het acanthusblad een veel toegepast motief. Het blad staat voor het overwinnen van beproevingen. De wortels en bladeren bevatten looistoffen (tannines) die gebruikt werden voor ontsmetting en genezing, bij de behandeling van verstuikingen en om de huid te verzachten. In testen vertoonden extracten van de plant activiteit tegen ontstekingen en schimmels en als anti-oxidant. Extracten worden ingenomen om problemen met de spijsvertering en urinewegen te verminderen. In de Oudheid had het sap een reputatie als stimulerend middel. Het werd ritueel gedronken door soldaten die ten strijde trokken en zich letterlijk moed indronken.