Ontdek de Hortus met de Plantzoeker
De Hortus botanicus Leiden herbergt een unieke collectie planten van over de hele wereld. Met de Plantzoeker kun je een selectie van deze botanische schatten ontdekken en meer leren over hun herkomst, kenmerken en bijzondere verhalen.
Let op: deze online verkenner toont slechts een deel van de collectie. Voor een volledig overzicht van alle planten in de Hortus kun je terecht op hortusleiden.gardenexplorer.org.
Stekelige jeneverbes
Juniperus oxycedrus
| Familie | Cupressaceae (Cipresfamilie) |
|---|---|
| Verspreiding | West & centraal Middelandse zeegebied |
| Levensvorm | Boom of struik |
De stekelige jeneverbes wordt zo'n acht meter hoog. De soort onderscheidt zich van de gewone jeneverbes (Juniperus communis) door (meestal) twee grijswitte lijnen aan de bovenkant van de naalden. De naalden van de gewone jeneverbes hebben maar één zo'n lijn. Er zijn meer jeneverbessoorten met twee lijnen, maar die lijken niet op de gewone jeneverbes. De bessen, eigenlijk kegelvruchten, verschijnen aan de vrouwelijke planten; de soort is tweehuizig. Het duurt een jaar of drie voor ze rijp zijn en omdat ze in de winter aan de struik zitten, zijn ze een welkome voedselbron voor vogels. Stekelige jeneverbes groeit op rotsachtige bodem, droge heuvels en in kustbossen in het Middellandse Zeegebied. Olie uit het hout wordt gebruikt als medicijn voor mensen en dieren. Het hout wordt gebruikt om houtskool van te maken. De bessen zijn, anders dan die van de gewone jeneverbes, niet eetbaar.
Locaties:
- Clusiustuin bed C.07
- Clusiustuin bed C.07