Blauwe regen

De Blauwe Regen die tegen de pergola van de Hortus groeit, heeft Von Siebold vóór 1856 uit Japan ontvangen. Wisteria’s zijn sterke, bladverliezende klimplanten die in het wild in hoge bomen klimmen en daar zeker 15 m hoog kunnen worden. Ze klimmen met hun bijna wurgende, soepele, lange twijgen ‘met de klok mee’ naar het licht toe; de bloemtrossen zitten altijd aan de buitenkant van de boom en meestal heel hoog. De bladeren zijn veervormig gedeeld, kunnen zo’n 30-45 cm lang worden, en bestaan uit ca. 11 tot 19 blaadjes; jonge blaadjes zijn donzig, maar ze worden in de loop van het seizoen glad. De bloemen staan in de oksels van korte, bebladerde scheuten; er wordt wel geklaagd dat Wisteria’s zo slecht bloeien; wij raden aan de zijscheuten in februari op 4 ogen terug te snoeien zodat korte scheuten ontstaan waarop de plant eind mei bloeit. In het najaar verschijnen de vruchten, zij het dat het niet elk jaar gebeurt; deze lijken op snijbonen, ze behoren dan ook tot dezelfde plantenfamilie.