Witte blauwe regen

Van deze spectaculaire klimplant groeien er meerdere exemplaren in de Hortus: één tegen de pergola, de andere tegen het tuinhuis en de oranjerie. Het exemplaar bij de pergola is vóór 1856 door toedoen van Von Siebold in de Hortus beland, de herkomst van de plant tegen het tuinhuis is niet bekend. Het is een witte vorm van de blauwe regen, en wordt in de wandeling dan ook witte blauwe regen genoemd. De ingang van het tuinhuis is tijdens de bloei in mei een geliefde plek voor bruidsfoto’s. Tegen de pergola groeien drie verschillende wisteria’s, die samen tijdens de bloei een overweldigend aantal bloeitrossen geven. Ze behoren tot de eerste exemplaren die in de eerste helft van de 19e eeuw naar Europa werden gebracht – de allereerste werd al in 1820 naar Engeland meegenomen. Wisteria floribunda heeft lange, rechtsdraaiende twijgen. Zowel de bladeren als de bloemen en vruchten zijn giftig. De vruchten zijn lange peulen – de blauwe regen is net als de gouden regen een vlinderbloemige, die altijd een peul hebben als vrucht.