Victoria amazonica

De reuzenwaterlelie in de Hortus wordt elk jaar rond half januari gezaaid in een kweekkas en half maart uitgeplant in de vijver van de Victoriakas. Onder de juiste omstandigheden kunnen de bladeren wel twee meter in doorsnede worden! In het voorjaar verschijnen de eerste bloemknoppen, waarna de plant ongeveer twee keer per week een bloem en een nieuw blad produceert. Rond november stopt de plant met bloeien en sterft hij af. 

Bloei

Het is een fabeltje dat deze plant slechts één keer per jaar bloeit: in een mooie zomer bloeit hij om de drie dagen. Bijzonder is dat de bloem pas aan het eind van de middag opengaat, en slechts twee nachten bloeit: de eerste nacht wit met een heerlijke ananasgeur, de tweede nacht roze en geurloos. Dit doet hij om in de natuur eerst de kevertjes die de bloem moeten bestuiven te lokken, en ze daarna zover te krijgen dat ze met wat stuifmeel naar een andere bloem verkassen. 

Herkomst en geschiedenis

In 1801 ontdekte een Duitse botanicus die Haenke heette, als eerste Europeaan, de plant tijdens een boottocht over de Amazone in Bolivia, Zuid-Amerika. Vanaf ver viel het grote blad hem al op, eerst dacht hij dat het een eiland was. Maar toen hij dichterbij kwam en zag dat er geen bomen, zelfs geen heesters, op groeiden, besefte hij dat het bladeren waren. Reusachtig grote bladeren, met roze en witte bloemen. Zó groot en zó mooi dat men zegt dat hij in de kano op zijn knieeën viel en in zijn moedertaal een dankgebed stamelde van emotie.

Na deze ontdekking zagen plantkundigen al gauw dat deze plant niet tot het normale waterleliegeslacht Nymphaea behoorde en creëerden een heel nieuw geslacht, vernoemd naar de koningin van Engeland: Victoria regia oftewel de 'koninklijke Victoria'. Later is die naam aangepast naar Victoria amazonica.

Wist je dat?

De bladeren van deze plant kunnen gemakkelijk een klein kind dragen. Elke zomer organiseren we een fotoshoot hiervoor. Neem een kijkje in onze agenda voor de actuele data.